Vandaag is het 1 november: World Vegan Day. Uiteraard kon ik het als plantbeast niet laten om daar een artikel over te schrijven. Niet alleen omdat ik vaak de vraag krijg waarom ik plantaardig eet, maar vooral omdat ik er nu eenmaal graag over vertel. Dat krijg je als iets niet alleen je lifestyle is, maar ook je passie. Dus: waarom ben ik nou eigenlijk vegan? En kom ik niet ver-schrik-ke-lijk veel tekort? Even voor de volledigheid en omdat veel mensen het wat lastig vinden: een
vegetariër eet meestal geen vlees en vis, maar gebruikt vaak wel andere dierlijke producten zoals zuivel, honing, wol en zijde. Een
veganist doet dit niet, en eet dus volledig plantaardig, draagt geen leer, bont of wol en is tegen alle vormen van vermaak met dieren. Uiteraard zijn hier veel vertakkingen van en heeft iedereen zo zijn eigen principes, maar dit is even het 'doorsnee' idee. Vanaf mijn 12
e was ik vegetariër: ik was nooit of nauwelijks ziek, had een topweerstand en sportte 5x per week in
beastmode. Alles ging z'n gangetje en 20 jaar lang dacht ik dat vegetarisch leven voor mij helemaal prima was. Pas sinds afgelopen januari ben ik veganist geworden. Hoe is die omschakeling gekomen?
Voor de dieren
Het zal voor veel mensen vrij helder zijn dat dierenwelzijn, of eigenlijk dierenleed, een belangrijke bijdrage levert aan de keuze om vegan te worden. Ik ben zelf ontzettend gek op dieren. Als 12-jarig meisje bracht ik al lammetjes en kalfjes op de kinderboerderij in de buurt groot met de fles. Toen ik eenmaal doorkreeg dat een kinderboerderij ook gewoon een business is en ik de dieren op een zonnige middag met de veewagen richting het slachthuis zag vertrekken, heb ik nooit meer vlees gegeten. Ik begreep totaal niet waarom honden en katten niet opgegeten werden, en boerderijdieren wel. Zij waren toch net zo lief?! Toch heb ik jarenlang gedacht dat melk, kaas, vla, boter, kwark en ei helemaal niet zo’n groot probleem waren. Een koe geeft toch gewoon melk? Waarom dan niet een handje helpen en die melk netjes opdrinken? Tot ik me er echt in ging verdiepen en verschillende wetenschappelijke onderzoeken het tegendeel vertelden. In de eerste plaats is het leven van melkkoeien afschuwelijk: de koe wordt dag in, dag uit, gemolken. Pijnlijke, ontstoken uiers zijn ‘normaal’ en de dieren worden non-stop zwanger gemaakt om melk te blijven geven. De kalfjes worden keer op keer weggehaald zodat de moedermelk op gang blijft en de babydieren zitten vaak alleen in een hok en krijgen poedermelk. Wereldwijd belanden 21.000.000 (!) kalfjes per jaar als ‘overschot’ in goedkope vleesproducten. En waarom? Omdat ons wijs wordt gemaakt dat moedermelk van een ander zoogdier gezond is voor een mens en de meesten blijkbaar niet weten dat je calcium prima uit plantaardige voeding kan halen. Voor mij waren deze feiten belangrijke redenen om te kiezen voor plantaardig, maar toch is er nog meer…
Het milieu
Laten we het niet onder stoelen of banken steken: De veehouderij is, met zeker 18% van het totaal, de grootste veroorzaker van broeikasgassen zoals methaan en CO2 en vormt daarmee een belangrijke oorzaak van de opwarming van de aarde (FAO, 2010). Daarnaast is de vleesproductie de tweede grootste oorzaak van andere dramatische milieuproblemen zoals bodemverontreiniging, verzuring, water- en luchtvervuiling en aantasting van de biodiversiteit (o.a. door het kappen van regenwouden). Dit klinkt voor veel mensen wellicht als een 'ver-van-mijn-bed-show',
but think twice. Het is namelijk eerder een 'pal-naast-je-bed-show', want de veranderingen op de planeet zijn nú al merkbaar. Kijk maar naar de nieuwe documentaire ‘Before The Flood’ van Leonardo DiCaprio, die gisteren op National Geographic is uitgezonden. Met mijn plantaardige eetpatroon koos ik dus bewust voor een duurzaam alternatief en een schonere, leefbare planeet.
Mijn eigen gezondheid
Jaaaahaaa, ik blijf natuurlijk ook een #fitgirl. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is een vegan lifestyle ontzettend goed voor je gezondheid, de conditie van je huid en je sportprestaties. 'Huh, maar je komt toch juist ontzettend veel voedingsstoffen tekort?' Nee, integendeel! Een gevarieerde, plantaardige voeding biedt namelijk alle (ja, echt alle!) voedingsstoffen om gezond en energiek te blijven. Het probleem met mensen die plantaardig gaan eten en veel sporten is dat ze vaak niet goed voorbereid zijn en zich niet voldoende hebben ingelezen. Het enige wat je wel bij moet slikken is vitamine B12, maar dat geldt niet alleen voor veganisten, aangezien vandaag de dag ook veel omnivoren een B12 tekort hebben. Steeds meer onderzoeken wijzen uit dat je door (meer) plantaardig te eten het risico op hart- en vaatziekten, sommige soorten kanker, diabetes type 2 en obesitas verkleint. Zelfs Het Voedingscentrum adviseert inmiddels ook veel minder dierlijke producten te consumeren, en dat is niet zomaar. Ik merk persoonlijk dat mijn conditie, kracht en explosiviteit in de gym nog beter zijn sinds ik overgestapt ben op
plant based voeding. Daarnaast ben ik 6 kilo aan vet kwijt, terwijl dat daarvoor echt 'vast' zat. Blijkbaar werkt het niet alleen voor mij: in de topsport wereld worden plantaardige diëten ook steeds populairder. Zo zijn vechtatleten Nick en Nate Diaz, oud bokser Mike Tyson, Patrick Baboumian (sterkste man van Duitsland) en bodybuilder Torre Washington allemaal
vegan animals! Nog steeds bang voor tekorten? Lees dan deze
studie eens, waarin het eetpatroon van 1300 mensen werd onderzocht.
Kleine stapjes
Uiteraard snap ik het ook dat het niet makkelijk is om in één keer over te stappen naar een plantaardige levensstijl. Dat is ook niet per se mijn bedoeling van dit artikel. Mijn doel is om je bewust(er) na te laten denken over wát je eet, waarom je het eet en dat het altijd anders kan. Elke bewuste stap, hoe klein ook, is een stap in de goede richting. Voor de dieren, het milieu én je eigen gezondheid.
The choice is yours. Wil je meer weten over een
vegan lifestyle? Schroom niet en stuur me een mailtje of kijk op mijn website Squatcilla.nl! Ik help je heel graag.
Fijne World Vegan Day! Bronnen: Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO) (2010). Livestock’s Long Shadow. Rome: FAO
