5 Tips om gemotiveerd te blijven in jouw healthy lifestyle + winactie

Ik verloor my motivatie een paar weken geleden. Ik was net verhuisd en heb nog geen nieuwe mensen ontmoet. Ik had we thuis gesport maar dat is niet hetzelfde. Gisteren liep ik langs de sportschool van mijn universiteit en toen ik binnen ging kijken hadden ze een actie. In plaats van redenen te bedenken om het niet te doen heb ik me direct aangemeld. Toen ik tekende was alsof ik de energie weer voelde stromen. Direct daarna kreeg ik een berichtje van een crossfit box in de buurt of ik mee wilde doen met een proefles. Ik heb mezelf erdoor gesleept omdat mijn workoutbuddies in een ander land zitten wat het wel moeilijk maakt om gemotiveerd te blijven

Die wil ik wel winnen!!! Ik train alleen nog maar in Nike :-) Mijn hardloopmotivatie was weg tot begin dit jaar. Ik ben weer voorzichtig begonnen en vond 3km al een hel. Mij opgeven voor een wedstrijd helpt me in mijn motivatie. En dat werd van een 10km, een 21km en op 1 november ga ik de marathon van NYC rennen! Het heeft me geholpen door te zetten en nu moet ik door de marathontraining (ik krijg begeleiding) ook structuur aanbrengen en op mijn eten letten. Heerlijk! En eerlijk... in de tussenliggende tijd heb ik totaal 3 nieuwe hardloopschoenen erbij gekocht en meerdere shirts en broekjes... Omdat het gewoon leuk is om er goed bij te lopen! Na de marathon ga ik beginnen met krachttraining en klimmen... dus komt er ook nieuwe kleding bij ;)

Motivatie die mij in de steek laat, eigenlijk vooral op momenten dat ik teveel gestress aan mijn hoofd heb. Ik heb best een zware baan met veel uren in de geestelijke gezondheidszorg. Het afgelopen half jaar heb ik met redelijk veel succes mijn levensstijl om weten te gooien. Van snacken en mijzelf dan 'straffen' met sport, naar zo gezond mogelijke keuzes maken en sport als uitlaatklep zien. Dit is een weg geweest met ups en downs, waarbij ik nog steeds weleens het 'strafpad' in sla. Zoals vorige week woensdag, toen ik van mijzelf minder moest eten omdat het geen sportdag was en ik mijn calorieën wilde verdelen over de week; te veel stress op een dag en in de avond natuurlijk juist de mist ingegaan met koekjes, chips en chocolade. Wat kan ik dan van mijzelf balen! Later denk ik; logisch dat dit gebeurt. Ik moet wat beter voor mijzelf zorgen en dat begint met stressmanagement, gezond eten volgt dan vanzelf. Door blogs te lezen, raak ik weer gemotiveerd. Ik durf mijn buien met emotioneel eten nog niet zo goed op te biechten aan anderen die ik echt ken, want dat verwacht vast niemand van mij. Daarom lees ik vast blogs over fitgirls die de balans hebben gevonden tussen gezond en genieten, voor mij het bewijs dat balans wel gevonden kan worden. De meiden van fitgirls.nl helpen hier echt bij. Top hoe jullie een realistisch beeld willen neerzetten! En het lijkt me echt een compliment om te winnen, natuurlijk :D

Mijn relatie ging na 9 jaar uit. Man, ik zat er helemaal doorheen. Nergens kracht voor, wilde niet eten en al helemaal niet sporten. Toen ontdekte ik yoga. Ik had 2 uurtjes in de week rust in mijn hoofd. Heerlijk vond ik het. Ik besefte me dat ik sport nodig heb om die rust terug te krijgen. En sindsdien ben ik 4x in de week gaan sporten en nooit meer gestopt.

Misschien een gek moment, maar mijn motivatie liet me in de steek toen mijn vetpercentage bijna was wat ik wilde. Toen liet ik opeens alles los en ging minder sporten en meer eten. Gevolg: behoorlijke stijging in mijn vetpercentage. Daarop heb ik eigenlijk de motivatie weer uit mezelf gehaald, ik wil voor het eerst in m'n leven de sterke fitte girl zijn die ik nooit ben geweest en me weer fris en fruitig voelen. Sporten en gezond eten is daarvoor voor mij de key! Nieuwe work out gear zou fantastisch zijn, zeker omdat mijn handschoenen het inmiddels bijna begeven ;)

Vorig jaar stelde ik mijzelf een doel, na bijna 5 jaar niet gesport te hebben wou ik weer sporten en beginnen met afvallen. Mijn doel was -10 kg in 1 jaar echter lukte mij dat al na 8 maanden. Toen begon het echte bikkelen pas, mijn motivatie was weg. Al met al is het mij gelukt, tot deze zomer is er nog - 5kg af gegaan door hard en streng te zijn voor mijzelf. Echter is nu alle motivatie weg, ik zie al een paar maanden geen vooruitgang meer, echt alle lol uit mijn trainen is weg. Gezond eten is niet meer leuk maar een moeten, net als trainen. Vooral omdat ik het allemaal alleen moet doen. Ik ben erg sceptisch over een personal trainer, maar ik kan het niet meer alleen. Dus volgende week ga ik kennismaken met een personal trainer via een ander filiaal van mijn sportschool, dood eng. En ik vind het helemaal moeilijk om in dat filiaal te gaan sporten, erg veel bekende en het is daar echt zien en gezien worden. Daar kan ik wel wat extra motivatie voor gebruiken voor een mooie sportoutfit. :)

Wat een leuke acties Fitgirls!In mijn strijd tegen de kilo's afgelopen jaren was het vorig jaar mijn dieptepunt. We hadden een zware tijd achter de rug met twee verhuizingen en een nieuwe baan waardoor ik mijn motivatie in sporten helemaal verloor. Waar ik in 2013 nog veel hardloopwedstrijden afliep heb ik in 2014 helemaal niks gedaan. Te moe, geen zin en te druk waren mijn excuses. Maar in januari 2015 was ik het zat. Ik was het moe zijn zat. Ik was het zat dat ik elke keer depressief werd na een middag mislukt shoppen. Dat moest anders! En dus opgegeven voor nieuwe hardloopwedstrijden en weer helemaal opnieuw beginnen. Want het blijkt dat je in 1 jaar je hele conditie gewoon kwijt bent! In mei heb ik mijn neef om hulp gevraagd. Hij is personal trainer. Sindsdien train ik 1x in de week met hem. Dat heeft mij zoveel motivatie gegeven dat ik nu 3 a 4x in de week train! En waar ik begin 2015 met veel pijn en moeite de 5 km wist te behalen zit ik nu met gemak aan de 10 km! Ik voel me fitter, heb meer energie en die kilo's verdwijnen vanzelf. Ik heb geleerd dat die weegschaal helemaal niet belangrijk is. Het gaat erom hoe je je voelt en als je je van binnen goed voelt komt dat vanzelf naar buiten!Een mooi en leerzaam jaar. Op naar nieuwe doelen en verleggen van grenzen!

Heel erg welkom! Zit op een financieel dieet, maar eigenlijk wel heel hard wat sportgear nodig! ;)De grootste motivatie is te weten hoeveel fijner je je voelt na het sporten en als je fit bent in het algemeen. Na een heel naar geëindigde relatie, waarin ik de laatste jaren mezelf een beetje was kwijtgeraakt, wilde ik mezelf weer op nummer 1 zetten, vooral door het sporten is dat gelukt. Voel me gezonder, blijer, knapper en zelfverzekerder!

ik verloor mijn motivatie 2 maanden geleden toen het uitging met mijn vriend. Ik begon mijn emoties te voeden met veel en vooral ongezond eten. Ik ben toen op vakantie geweest met een groepsreis, wat mij erg is bevallen, maar viva italia - pizza's all over! Toen ik terug kwam van vakantie is het uiteindelijk terug goed gekomen met mijn vriend (GELUKKIG!), maar dan ga je veel leuke dingen doen (uiteraard excuus om iets ongezonds te eten). Helaas bleef dit niet bij even, maar heeft ongeveer 6 weken geduurd. Vanaf 1 september ben ik opnieuw begonnen aan mijn regime, nu volg ik het schema van kayla itsines om te kijken hoe dit voor mij werkt. Een nieuwe outfit kan ik hier erg goed bij gebruiken om mij extra te motiveren hiermee door te gaan. Liefs Esther x

Na een heftig ongeluk ben ik mijn motivatie voor te sporten verloren en in een rap tempo kwam ik aan. Toen afgelopen zomer mijn relatie uit ging heb ik besloten om er weer voor te gaan. Dit keer eens echt voor mezelf te kiezen en weer helemaal gelukkig te worden met mezelf in plaats van mijn geluk van een ander te laten afhangen. Door middel van 5 x per week naar de sportschool en gezond eten wou ik 30 kilo gaan afvallen.. Nu een dikke maand later nog maar 20 kilo te gaan!

Ik verloor mijn motivatie door het verhuizen. Het heeft allemaal lang geduurd en doordat ik weinig tijd had om te koken, aten we veel vettige afhaalmaaltijden. Dus mijn kilo's die ik er in de maanden ervoor af had getraind, kwamen er helaas heel snel weer bij. Nu zit ik sinds twee weken weer in een goede flow, waarbij ik deze spullen dus zeer goed kan gebruiken!

Ik verloor mijn motivatie tijdens mijn militaire opleiding toen ik voor de zoveelste keer in de plank houding stond en niet meer kon, ik had veel pijn en m'n armen trilden. Toen ik naast me keek en zag hoe zwaar mijn collega's het hadden was dat voor mij de motivatie om samen door te gaan! En we zijn allemaal geslaagd!!

Geen brug te ver, geen berg te hoog... Tot april vorig jaar ging ik als de brandweer: weer een examen Krav Maga volbracht en langzamerhand begon ik met de voorbereidingen voor de Amsterdam City Swim. Ik was 25 kilo afgevallen en voelde me topfit... Af en toe een beetje zondigen kon makkelijk. Met de wijntjes kwamen de pijntjes. Ik schoof het volgende examen op de lange baan, maar dook wel de Amsterdamse grachten in. Om er vol krampen uit te komen. De weken erna kwam de kramp telkens terug en steeds sneller. De fysio kreeg de knopen niet uit mijn kuiten en ik ging steeds beroerder eten. Ik kwam steeds meer aan en mijn trainingsmotivatie verdween steeds verder... Tot een van mijn Krav trainers mij naar een dry needlingbehandeling stuurde. Na een paar behandelingen waren de knopen weg, maar mijn conditie was een drama. Een volgende beer op de weg want ik schopte niet meer als voorheen en ik kon geen rondje sparren volhouden. Uiteindelijk stopte ik helemaal met eten. Binnen de kortste keren was ik kilo's kwijt, maar voelde me hondsberoerd. Begin augustus ging de knop om: ik ging weer op de gezonde tour (lekker koken met goede producten), de city Swim stond weer op het programma (zondag in pr gezwommen) en zaterdag doe ik na anderhalf jaar weer examen. And i am Gonna nail it. Ik voel me heerlijk en verheug me op sport en eetschema's te maken. Never felt better!

Wanneer mijn motivatie mij in de steek liet? Mmmmm, tegenwoordig vrijwel nooit. Ok, soms heb ik wel eens een off-day en wil ik het liefst op de bank blijven liggen. Maar dat kan niet. Mijn moeder stierf aan een vreselijke ziekte, zo één die je hele lijf opvreet. Die ziekte is erfelijk en ja, ik draag hem ook met me mee. Als mama van twee kindjes en als partner van de liefste train ik om zo sterk mogelijk te blijven en om nog sterker te worden. Hoe meer spieren, hoe beter. Ooit zullen ze waarschijnlijk verdwijnen. Dit is geen verhaal om zielig te doen, maar om te laten zien dat bij de pakken neerzitten niet helpt. Opgeven is geen optie!!!

Wat een fijn artikel. Iedereen heeft wel eens een momentje waarop de motivatie zoek geraakt. Hoewel ik ga trouwen en dat eigenlijk voldoende motivatie zou moeten zijn om in vorm te blijven, heb ik het toch al enkele maanden moeilijk. Ik snoep zoooo graag en jammergenoeg heb ik nog steeds niets gevonden wat me ervan kan weerhouden zoveel te 'cheaten'. Op sportvlak heb ik echter wel de motivatie teruggevonden en dat is dankzij mijn BFFF. We proberen één keer per week samen te gaan hardlopen (want we wonen helemaal niet in dezelfde buurt). Hoewel ik in de week amper hardloop, of hele korte afstanden doe, drijft zij me in het weekend altijd dubbel zo ver, heerlijk! Daarnaast sprak ik vorig weekend voor de eerste keer af met een medeblogster die ik kende via Instagram. Normaalgezien zou ik 's avonds na het eten nooit gaan hardlopen, met haar deed ik dat wel en wat een motivatieboost! Ik ging ondertussen al twee maal hardlopen deze week, heerlijk... De Nike gear zou mijn motivatie natuurlijk alleen maar nog meer in de hand werken!

Ik verloor mijn motivatie nadat ik mijn conditie maar niet voor uit zag gaan, terwijl al mijn groepsgenootjes het steeds beter gingen doen, bleef ik stilstaan of ging mijn conditie zelfs achteruit. Na 3,5 steeds doorbijten, gezond eten en veel sporten kwam de ziekte van crohn eruit. Ik volgde een eiwitrijk dieet en deed veel aan krachttraining, maar zag geen voortgang. Dit frustreerde me erg en wilde het opgeven. Bij het ziekenhuis gaven ze aan dat ik een eiwittekort had?! Mijn darmen nemen door de ziekte geen eiwitten op waardoor spieropbouw moeilijk wordt. Ik sporte een aantal weken niet omdat ik mijn doel niet kon behalen. Tot ik merkte dat sporten nog veel meer positieve veranderingen teweeg brengt dan alleen een mooi lijf. Veel belangrijker was een gezonder lijf, sociale contacten en het gelukkige en voldane gevoel na het sporten. Ik besloot goed voor mezelf te gaan zorgen en weer minimaal 4 a 5 x per week te gaan trainen en gezond te eten. Ook hebben veel sportmaatjes van mijn kickboksklas mij erg gemotiveerd. Wat ben ik deze mensen dankbaar.

Hele leuke actie en ik heb echt weer even motivatie om goed bezig te gaan! Want laatste tijd zit ik echt in een dip! Kom vooral door mijn werk wat niet leuk is waardoor dat ook heel veel effect heeft op sporten en gezond eten. Gelukkig weet mijn vriend en goede vriendin mij vaak wel te motiveren, maar het lontje is nog te kort waardoor ik snel weer terug val! Hopelijk werkt een nieuwe outfit om in ieder geval weer veel meer zin te krijgen in het sporten en daardoor mijn hoofd leeg te kunnen maken om met frisse moed steeds naar mijn werk te gaan!

Fanatiek begonnen met sporten, samen met m'n moeder, minstens twee keer in de week naar de sportschool was het doel! En dat ging goed! tot ik gelijk al na 4 weken thuis kwam te zitten met een rugblessure. Niet grappig, helemaal niet grappig! 7 weken stil moeten zitten ontnam het plezier van het sporten meteen, ik ging aan mezelf twijfelen en kwam in een mega dipje. Door het enthousiasme van mijn manueel therapeut en de steun van mijn moeder hierbij zag ik dat ik stapje voor stapje weer wat kon. Van een kleine wandeling per dag, waarna ik weer gelijk de hele dag in bed lag met pijn. Tot nu weer twee keer in de week in de sportschool, rustig aan het beginnen en wandelingen van 1 a 2 uur tussendoor in de week! Het plezier in sporten en bewegen is weer terug maar alsnog bij elk pijntje in mijn rug slaat te schrik weer toe... Maar we blijven doorzetten en stapjes terug doen... uiteindelijk tellen de stappen vooruit en die zijn er zeker ook! Ik heb geleerd om de motivatie in de kleine stapjes vooruit te herkennen en een stapje terug niet te zien als een stap terug of als falen. Tijdens deze stapjes terug kijk ik extra goed naar mijn houding en hoe ik oefeningen uit voer zodat ik er sterker uit kom en mijn lichaam steeds meer leer kennen!

Ik verloor mijn motivatie meer dan anderhalf jaar geleden doordat ik ziek werd en mijn lichaam me in de steek liet. Ik wilde zo graag sporten maar ik kon op gegeven moment de trap niet eens meer opkomen. Gelukkig gaat het nu steeds weer beter met me maar ik ben er nog lang niet... ik wil zo graag weer sporten op het niveau als voor ik ziek werd maar gelukkig heb ik een geweldige vriend, familie en vrienden die mij steeds weer weten te motiveren als het weer even tegenzit zodat ik er dan de volgende keer toch weer helemaal voor kan gaan!

Ik ben dol op sporten, maar vorige week was mijn motivatie weg. Dit kwam om dat ik mij niet begrepen voelde door mijn omgeving. Waarom sport je zo veel? Ik voel mij er erg prettig bij en word er blij van zei ik dan. Alleen vind ik het vaak best eenzaam, omdat ik het alleen doe. Dat vindt ik dan best jammer. Afgelopen zondag mee gedaan aan een boodcamp, een grote stap voor mij, omdat ik van mij vaste dag routine moest afwijken en niet wist of ik nu genoeg bewogen had omdat ik een rondje minder had gefietst. Maar leuke mensen ontmoet en mij weer gemotiveerd, en een leuke nieuwe sport maatje gevonden. Was trots op mij zelf dat ik het toch heb gedaan. Daarom zou ik graag het nike training set winnen om samen met haar te trainen.

Ik heb zo'n 3 jaar geleden de knop omgezet en ben Door anders te eten en veel te sporten 30 kg afgevallen. Veel sporten betekende voor mij van helemaal niet sporten, naar 4 keer in de week een uur kickboksen en een uur een andere actieve groepsles. De kilo's waren eraf en complimenten vlogen om mijn oren, maar toen begon het normaal te worden. Ik ging weer minder sporten en van 8 uur in de week ging ik naar nog maar 1 of 2 uur in de week. Wat ook niet echt meehielp was dat mijn vaste boksmaatje zwanger werd en daardoor niet meer mee kon kickboksen. Hierdoor heb ik mijn abo opgezegd en ben ik gaan fitnessen, mijn vriend ook tegelijk een abo afgesloten en toen gingen we nog trouw 5 dagen in de week. Tot mijn vriend tijdens een training Door zijn rug ging, de week later ik en die week daarna ben ik nogmaals Door mijn rug gegaan. Dit was een domper voor de flow waar we in zaten en sindsdien is het bergafwaarts gegaan. Toen ik na de vakantie zag dat ik weer 5 kg aan was gekomen is bij mij weer een knop omgegaan en probeer ik mijn vriend hierin mee te trekken. Zelf ben ik nu bezig aan een detox sapkuur van juizs zodat ik hierna kan beginnen met een schone lei en ik mijn eetstijl vanaf de grond af aan op kam bouwen. De wil om de laatste kilo's te verliezen is aanwezig dus een nieuwe sportset komt zeker van pas!!

Ik zit nu hardop te denken of ik de hele lijst met motivatie's hier allemaal neer zal zetten. Laat ik beginnen met de belangrijkste en dan zie ik wel weer verder. - mijn kids die graag een moeder zien die vrolijk en vol energie zit - mijn vriend die, net als ik, iemand ziet die niet meer rookt (dat is in ieder geval gelukt Yihaaa) - social media en dan vooral Instagram en Facebook. Al die meiden met hun strakke lichamen en gezonde leefstijl. Dit ga je dan toch langzamerhand steeds meer overnemen - mijn bootcamp groep waar ik 2 a 3 keer in de week mee sport. Hard werken maar ook enorm lachen. - mijn ouders die op allebei op 80 jarige leeftijd nog (op hun manier) sporten en daar zoveel plezier uit halen.Dit zijn volgens mij wel mijn grootste inspiratiebronnen. En de kleintjes dan; - een recept in een tijdschrift - een leuke sportkleiding aanbieding - mooi weer - de natuur - mijn nieuwe fiets - een stuk chocola na het bewegen - kletsen en wandelenEn ga zo maar door............enne...... Sportkleding motiveert natuurlijk alleen maar meer :-)

Na het afronden van mijn slankplan en na onze vakantie was ik even helemaal mijn gezonde leefstijl kwijt. Het wijntje met kaasje niet alleen op zaterdagavond maar ook door de week. Heel gezellig maar funest voor mijn gewicht! Gelukkig is de schoolvakantie weer voorbij en dat zorgt ervoor dat er in huis meer regelmaat is. Hierdoor ben ik ook weer meer bewust van mijn leefstijl en als ik een zwaar weekend heb gehad (qua eten) weet ik dat de week erop weer goed te compenseren met sport en gezond eten!

Ik heb altijd heel veel paardgereden (3 per dag) maar 5 jaar geleden moest ik om lichamelijke redenen stoppen, mijn bekken en rug vonden paardrijden niet meer leuk. Het heeft vrij lang geduurd voordat ik in staat was te accepteren dat ik het paardrijden echt moest opgeven. Jarenlang vond ik steeds weer motivatie om er toch op te klimmen, dat ik dit moest bekopen met een slapeloze nacht was uiteindelijk reden genoeg om toch op te geven. Nu ben ik genetisch zo belast dat ik eerder op moet letten dat ik niet teveel afval dan dat ik aankom. Sporten leek me dus niet echt nodig, en bovendien inmiddels - door de pijn in rug en bekken - onmogelijk. De pijn was dan ook altijd mijn excuus om niets aan lichaamsbeweging te doen. Totdat ik op een avond met een glas rode wijn (dat gelijk staat aan een uur sporten - zo zeggen ze) tegenover mijn buurman zat. Sportief als hij is probeerde hij me te overtuigen dat ik ook iets moest gaan doen. Ik hoorde mezelf het excuus: "Met mijn rug kan je echt niet zomaar fanatiek gaan sporten" uitspreken en verwachtte een begrijpend antwoord. "Oh ja.." zei de buurman "bij ons sport iemand in een rolstoel". Ik nam een slok rode wijn en kletste over de opmerking heen. Dat ging die avond best goed maar toen ik dagen later wakker lag spookte het nog steeds door mijn hoofd.Inmiddels zijn we zeven maanden verder en ben ik veranderd van een luilak in een fanatiek bokser. Ik zie mijn lichaam nog elke keer veranderen en voel me vele malen fitter dan zeven maanden geleden. Ik ben mijn buurman dankbaar dat hij me met zijn opmerking getriggerd heeft om 'uit mezelf' toch weer te gaan sporten. Want eerlijk is eerlijk, het is heerlijk om jezelf tot het uiterste te drijven.

Ik ben al jaren bezig met m'n gevecht, 40 kilo verloren en 5/6 keer in de week sporten ondanks mijn chronische ziekte (elke dag pijn en moe) maar de de dood van m'n moeder heeft me doen beseffen dat ik goed voor mezelf moet zorgen omdat ik er WEL voorbeeld kids wil zijn dus wanneer ik een dip heb dan kijk ik naar m'n drie schatjes en ga ik weer helemaal ervoor! Zodat ik energie heb om samen leuke dingen met ze te doen maar hopelijk ook lang van ze kan genieten. Momenteel zakken alle broeken van m'n kont af dus een nieuwe broek zo fijn zijn, zeker omdat ik tegenwoordig op de sportschool zit ipv thuis sport... Wil er ook eens leuk uitzien

Dat zou mooi zijn!! 5 jaar geleden ben ik 15 kilo afgevallen. Sindsdien sport ik 5 tot 7 keer in de week. Het is een grote verslaving! Maar op een gegeven moment zie je geen resultaat meer. Ik doe aan volleyballen (3 keer per week) en daarnaast deed ik veel groepslessen als spinning en bodypump. Ik was (en ben soms nog steeds) 2 a 3 uur aanwezig in de fitness. Sinds kort ben ik gericht krachttraining aan het doen. Je werkt gerichter aan je lichaam en heb weer terug (soms flinke) spierpijn ;). Dit heb ik te danken aan een paar nieuwe vrienden in de fitness. Daarnaast zoekt mijn instructeur steeds weer naar uitdagende oefeningen. Ik volleybal nu 3 keer per week en sowieso 2 avonden fitmess. Zou mooi zijn als ik dan kan shinen in het krachthonk in mijn nieuwe outfit :).

Mijn motivatie laat me in de steek vooral in de vakantie. Mijn familie houdt heel erg van lekker eten, en we zijn dus ook heel vaak gaan bbq'en en gaan uiteten. Ook laat mijn motivatie mij in de steek als ik het erg druk heb. Dan wil ik eerst gewoon dat gene afmaken waar ik mee bezig ben, maar dan schiet het sporten er helemaal bij in. En tijdens dat ik bezig ben snak ik dan echt naar iets lekker. Maar mijn motivatie komt iedere keer weer terug als ik aan mijn opleiding denk. Ik doe de opleiding fysiotherapie en het is dus echt een opleiding die met je gezondheid te maken heeft. Maar ik moet ook in mijn ondergoed in de klas staan, en vooral dat zorgt dat ik weer nieuwe motivatie krijg. Want ik wil natuurlijk wel met een beetje strak lijf daar staan ;) Lijkt me heel leuk om deze Nike spullen te winnen!!

Terwijl mijn ouders op vakantie waren ben ik begonnen met gezonder eten en water drinken, het ging super goed totdat ze thuis waren eerste dag lagen er alweer koekjes op tafel en zaten ze chips te eten. Ik heb mezelf groot gehouden en volgehouden niks te pakken. Was er erg trots op ook ben ik begonnen met het sporten en al wat kilo's afgevallen. mijn vriend deed dit al en is super goed bezig hij is mijn motivatie op door te zetten!

Nu net bevallen van onze 2e zoon verloor ik bij 7mnd zwangerschap de motivatie... niet heel raar met 2 auto-immuun ziektes, een drukke peuter thuis en zwanger zijn! Toch ben ik blijven bewegen op een laag tempo, zodat ik hopelijk over een paar weken weer rustig aan kan starten. Wat natuurlijk geweldig leuk is met een nike-set!;)

Het begon allemaal met die rot knie. Voor de 3e schoot m'n knieschijf weer uit de kom. Auw. Deze keer voelde het pijnlijker en instabieler dan normaal. Na een bezoek aan de orthopeed bleek dat m'n mpfl-pees was gescheurd. Er moest via een operatie een nieuwe gemaakt worden van m'n hamstring. Na m'n operatie begonnen met fysio (yaay krachttraining!) en zo'n 9 maanden moeten herstellen voordat ik pijnloos kon trainen. Soms zat ik huilend van de pijn op de wc tijdens het plassen. Ik kon niet in m'n eigen huis wonen, want 3 trappen. Drama. Nu 1,5 jaar later ben ik doorgegaan met trainen, om te voorkomen dat die knieschijf nog een keer uit de kom schiet. Ik beloon mijzelf graag met nieuwe sportspullen als ik het me kan veroorloven, door m'n operatie heb ik namelijk lang niet kunnen werken. Uiteindelijk is de motivatie voor mij de verandering die ik zie in de spiegel. Hoe ik van een slank naar een fit en sterk lichaam ben gegaan. Nike is top en laat dat fitte lichaam nèt even wat mooier uitkomen! Zou zo fijn zijn.

Wat een top actie! Er goed uit zien in de sportschool geeft zelfvertrouwen boost nummer 1!!! Begin dit jaar was mijn laatste sport inzinking ;-) (en dat blijft de laatste hoop ik) Sinds mijn laatste zwangerschap 4 jaar geleden was veel te zwaar toen ik bij de fysiotherapeut op de weegschaal oog in oog kwam te staan met de realiteit is er een knop om gegaan en ben sindsdien 30 kilo kwijt het laatste half jaar nu ik de motivatie en discipline weer terug heb en let op mijn macro's en calorieën, verschillende groepslessen volg op de sportschool (liefst 6 uur in de week) van Bodybalance tot bodypump is mijn lichaam zo strakker en sterker geworden dat sporten inmiddels "verslaafd" is geworden! Heb leuke mensen leren kennen en ook dat motiveert enorm! Nu zou ik het leuk vinden om zoiets gaaf te winnen als soort beloning en anders hoop ik dat anderen geïnspireerd raken om met zichzelf aan de slag te gaan! Ook vind ik het heerlijk facebook af te struinen naar motivatie en tips net als die van jullie regelmatig voorbij komt :-) Heerlijk!Xxx Jacomijn

Mijn motivatie verdween toen ik vond dat ik zelf geen verschil meer zag in de spiegel, maar de cijfertjes zeiden wel dat ik al 13 kg kwijt was. Toen heb ik een oude foto van mezelf opgezocht en een nieuwe er naast gezet. Die foto's heb ik aan al mijn vrienden op My Fitness Pal laten zien. Het was super leuk om te horen dat zij verschil zagen en een complimentje te krijgen. Zij waren al net zo lang bezig als ik, of al maanden langer. Die app gaf me een uitlaatklep waar ik die foto's en mijn frustraties kon posten en mensen begrijpen waar je mee zit. Op Facebook doe je dat toch minder snel. Nu is er inmiddels al 16 kg af en ga ik weer vrolijk verder.

Twee jaar geleden ben ik aan een hernia geopereerd. Net hiervoor kon ik ineens niet meer lopen.. viel gewoon om. Heb altijd veel gesport, hardlopen & fitness 6 dgn per week.. En toen kon ik ineens niets meer.. Ze konden voor de operatie niet aangeven of alles weer 'normaal'zou werken na de operatie, omdat niet duidelijk was hoeveel litteken weefsel er was ontstaan door de verknelling. Maar werd mij wel verteld dat ik hardlopen van mijn lijstje kon schrappen.. want dit was absoluut geen optie meer volgens mijn neuroloog. Na de operatie herstelde ik snel, door de nieuwste technieken was ik gelijk pijnvrij na mijn operatie, en ik kon weer zonder pijn lopen. Het gevoel in mijn voet was nog altijd weg maar ik kon in ieder geval weer lopen. Na een aantal weken kwam zelf het gevoel in mijn voet weer terug. Mijn motivatie voor de trainingen in de sportschool kwamen weer een beetje terug, zodat ik mijn rug weer sterk kon maken. Want ik WILDE WEER HARDLOPEN! Mijn arts bleef volhouden dat dit niet slim was en eigenlijk niet meer mogelijk zou zijn omdat de klachten dan terug zouden komen. Ik voelde me niet compleet.. het geen wat ik het liefste deed en hielp mijn hoofd leeg te maken na een drukke werkdag kon niet meer. Dus besprak ik dit ook thuis, met mijn vader die zelf een fanatiek hardloper is. Hij was van mening dat het wel zou moeten kunnen, mits ik het goed aan zou pakken. Samen met mijn vader dit besproken met mijn fysiotherapeut. Ook hij was van mening dat het moest lukken met de juiste training. Vooral in het begin had ik enorme tegenslagen en viel het volhouden mij enorm tegen..regelmatig zat ik in zak en as.. Mijn fysio en vader sleepte mij er elke keer weer doorheen om vol te houden en toch te blijven proberen. Ik MOEST sterker worden. Vele uren in de sportschool om sterker te worden en strainings schema's verder ben ik nu in staat weer lekker te trainen en ga dit jaar mijn eerste zevenheuvelenloop doen van 15 km in Nijmegen. Mijn lichaam is sterker dan voor mijn operatie en ik voel aan alles dat ik het weer aankan. En dit alles had ik niet gekund zonder alle trainingsuren van mijn vader met hardlopen en het juiste advies van mijn fysiotherapeut, daarom ben ik deze 2 mannen enorm dankbaar! Omdat zij wel in mij geloofden dat ik het kon, en iedere keer als ik wilde opgeven en het niet meer volhield zij mij er doorheen sleepte! Daarom zou ik ook deze trainingsset enorm goed kunnen gebruiken tijdens mijn vele traingsuren in- én buiten de sportschool! Strong is really size perfect!! :)

Inmiddels heb ik 10 jaar mijn levensstijl veranderd en leerde ik veel over voeding en training. In deze periode ben ik met krachttraining de motivatie kwijt geraakt toen mijn moeder overleden was. Ondanks ze ziek was maakte ze wel met liefde een stukje kipfilet klaar terwijl ze zelf een vetter stukje vlees nam. Ik stond er alleen voor en was toen druk met de verhuizing bezig,sporten was ineens niet meer belangrijk. De motivatie kreeg ik terug doordat ik mij ging richten op krachttraining .Later zelfs onder begeleiding met strikte voedingsschema's. Dit ging over het algemeen erg goed, mijn vet % daalde alhoewel voeding een valkuil was. Achteraf gezien was een "bodybuilding" eetschema te zwaar voor mij. Uiteindelijk kwam ik weer terug in mijn oude vertrouwde sportschool omdat ik het toch leuk vond om groepslessen te kunnen combineren met krachttraining. Helaas was dit een sportschool met beperkte mogelijkheden voor krachttraining. Aan het einde van dit sportschool contract kwam ik in aanraking met crossfit. Eindelijk vond ik een manier van trainen die mij fitter en gemotiveerde dan ooit heeft gemaakt. Ik ben toen blogs gaan lezen en heb de juiste balans van voeding en genieten gevonden die bij mij past. Door blogs ben ik ook gaan leren dat ik helemaal niet raar of anders ben en je zelf de keuze hebt of je gezond of ongezond wil leven. Vroeger was ik vaker negatief en dacht ik bepaalde dingen niet te kunnen. Door crossfit heb ik zoveel geleerd en er valt nog heel veel te leren wat de sport zo mooi en geweldig maakt. Zo liep ik 2 weken terug 12.7 km terwijl ik paar jaar terug in trainingen niet verder kwam dan 5 km. Mijn oude hardloop motivatie is ook teruggekomen ondanks ik soms maar 1x per 2 weken loop. Het heeft mij zoveel inzichten gegeven op verschillende gebieden. Ik kan nu mijn liefde voor krachttraining combineren met "groepslessen" onder begeleiding van super coaches en met allemaal fitte mensen. Met de juiste motivatie kan je een hoop bereiken ook als het even tegen zit.

Na een jaar keihard trainen begon ik steeds hopelozer te worden vanwege het feit dat mijn heuper maar niet smaller werden. Ik bleef me vergelijken met alle online fitchicks en werd er knettergek van. En toen leerde ik de meest geweldige vent ter wereld kennen die mijn heupen (en billen) letterlijk en figuurlijk omarmt, waardoor ik dat zelf nu ook doe. Ik train nog steeds lekker door, maar nu zonder frustraties :D

Alweer jaren geleden. Ik deed best veel aan sport; 2 tot 3 keer per week naar de sportschool en daarnaast iedere ochtend en / of avond thuis wat oefeningen met dumbells en dergelijke. En toen kwam de zomer.... Een hele hete. In de sportschool was het echt niet om uit te houden, geen airco. Thuis ook niet. Zo nu en dan heb ik wel nog een beetje getraind, op dagen dat het minder heet was. Maar tijdens 2 weken vakantie kwam het er natuurlijk helemaal niet meer van. Resultaat: voor mijn gevoel helemaal terug naar af. Ik wil ook zien dat er wat gebeurt. En mijn jasjes zaten opeens niet meer te strak rond mijn bovenarmen. Ja, toen was het helemaal afgelopen met de motivatie. Pas veel later hoorde ik dat het lichaam iets van een geheugen heeft. Als je weer begint dan komt de spiermassa weer versneld terug. Maar het heeft echt wel enkele jaren geduurd voordat ik mezelf weer bijeen kon rapen om aan de slag te gaan. Naderhand is er nog eens een flinke dip geweest: vanwege een te snel werkende schildklier was sporten onverstandig en het had ook geen nut. Hoe het bij mij heeft gewerkt, wat de motivatie was om weer te beginnen, dat weet ik helaas niet meer.

Begin van het jaar begon ik vol goede voornemens. Ik hield het ook een maand vol tot mijn oma overleed. Ik was in rouw en ondertussen ook nog druk bezig met afstuderen. Het besef kwam afgelopen zomer dat ik anders wilde leven. Ik wil me fit voelen en een paar kilo kwijtraken en dit ten goede van mijn gezondheid. Het winnen lijkt me geweldig want dan kan ik het hardlopen in stijl voortzetten!

Ik sport erg veel, loop vijf keer per week hard, twee keer per week ren ik trappen bij Snowworld, Landgraaf, Pinkpop terrein. Deze trappen ren ik minstens tien keer op en af. Ik zwem één keer per week, spring elke dag touwtje en doe nog wat krachttraining, tevens fiets ik minstens een uur per dag. Pittig schema dus. Eten doe ik voornamelijk gezond en ik snoep bijna niet. Niet omdat ik denk dat ik er dik van word, maar omdat loze calorieën mij niet helpen in mijn levensstijl. Ik krijg, vooral over mijn eten veel commentaar, op het werk vragen ze me telkens of ik wat lekkers wil en als ik nee zeg dan wordt er gezegd dat ik het wel kan hebben, of dat ik dan maar een kilometer extra moet rennen in ruil voor dat koekje. Maar zo werkt het natuurlijk helemaal niet. Ik eet gezond omdat ik voedingswaarden belangrijk vind en mijn zondig momentjes laat ik niet afhangen van externe factoren, zoals een trakterende collega (want dan is dat telkens een excuus om te snoepen), nee, ik laat het afhangen van mijn behoeften, wat mijn lijf wilt op het moment dat het daar om vraagt. Dan snoep ik. Ik moet zeggen dat ik het af en toe moeilijk heb maar dat ik mezelf motiveer. Door doelen te stellen als het meelopen van een marathon of een color run, blijf ik gemotiveerd. Tevens is het ook eens lekker niet op prestaties te letten en buiten je vaste schema om te bewegen, dus eens een wandeling maken, of een stuk fietsen, of gewoon rennen zonder tijd en afstand te meten, heerlijk. Vaker is het nog een strijd als ik net begin, dan heb ik geen zin en protesteert mijn lijf. Ik ga dan toch door en soms blijft het de hele training zwaar, maar vaker kan ik hier doorheen breken en dan heb ik de beste sportsessie ooit waarin ik persoonlijke records verbreek en mezelf letterlijk overwin. De endorfine en adrenaline die op dat moment vrij komen brengen mij in extase, dit is ook een hele grote motivator. Na vijf zware dagen doordeweeks waarin ik veertig uur werk en sport, doe ik het in het weekend altijd iets rustiger aan, dus hier kijk ik dan ook wel eens stiekem naar uit.

Wat een heerlijk artikel weer! Soms even goed om terug te kijken of ‘met de billen bloot’ te gaan om verder vooruit te kennen en weer meer progressie te maken. Motivatie is inderdaad heel erg belangrijk! De tips die gegeven wordt zijn daarom zeer waardevol. En het is fijn dat zoveel dames inspiratie onttrekken aan andere dames en elkaar kunnen motiveren en steunen. Naast dit artikel vind ik het dan ook super om de al geplaatste reacties te lezen. Ieder met haar eigen verhaal en eigen kracht. Dus ik wil dan ook een dikke pluim aan alle dames doen die hun verhaal durven te delen en die genieten van hun eigen reis…! Hoe ik mijn motivatie blijf houden, zomaar wat losse dingen… - Elke workout beginnen en eindigen met een smile. - Geniet van elke workout en geniet van wat je tot dat punt hebt bereikt - Doe waar je blij van wordt; ik heb een programma wat ik probeer af te werken, maar ben wel flexibel dat ik dingen omdraai of soms net wat anders doe dan op het programma staat; ik wil mezelf niet afbeulen - Straal in je nieuwe sportoutfit; dit doet me altijd erg goed. Wees blij met je eigen reflectie, je hebt maar één ik. Maar als je iets moois aantrekt voel je je meteen beter! - Probeer je eigen grenzen te verleggen en beter en sneller te worden. - Ontdekken dat je zoveel meer kan dan dat je zelf voormogelijk hield. Ook al is het telkens een klein stapje meer. Soms met een stapje terug. Elke stap is er één! J…en als antwoord op de vraag wanneer mijn motivatie me in de steek liet? Ik probeer liever iets positiefs te noemen dus wat mij in een positieve flow heeft gekregen en dat is eigenlijk elk obstakel of uitdaging die ik weer weet te behalen. Een soort streepje van mijn bucketlist. Afgelopen zondag heb ik voor het eerst meegedaan aan de StrongManRun, 21 kilometer en 39 obstakels lang zwoegen. Ik heb tot het allerlaatste moment getwijfeld of ik mee ging doen, maar ben gewoon gegaan en heb genoten van de run. Dit soort momenten is een beloning voor waar je heel hard voor traint. Je gaat dan vanuit je eigen ‘comfortzone’ naar een ‘publieke zone’ en laat dus meer mensen dan alleen je zelf zien waar jij tot in staat bent. Dit gaf een enorme kick! En dit laat me nu al broeden op een mogelijke volgende uitdaging waar ik naar toe kan werken. Dat is zo gaaf! En tjah, alles gaat met vallen en opstaan, ups en downs – heel veel dingen zijn ook in andere reacties al genoemd, maar ik probeer positief te blijven omdat dit voor mezelf beter werkt  - maar zolang je geniet van de weg die je bewandeld en alles met liefde en compassie doet, dan komt het uiteindelijk vast allemaal goed.

Wat een geweldige actie! Ik ben helemaal vóór motivatie halen uit een nieuwe outfit. In down periodes, waarin ik minder motivatie heb, weet ik keer op keer motivatie te halen uit een nieuwe outfit. Nike.com is voor mij dan ook absoluut een weg om uit een motivatie-loze periode te komen.Zo liet mijn motivatie me na mijn vakantie in de steek. Nike.com en mijn persoonlijke lijstje met doelen, brengen me dan weer tot zinnen. Dat is dan gewoon wat ik nodig heb. Ik heb een nieuwe start nodig in een nieuwe outfit en ik moet weer even weten waarom ik het allemaal doe. Wanneer ik dit weer in mijn achterhoofd heb, kan ik weer voor de volle 100% knallen. Dat is ook precies wat ik na de vakantie deed. Ik bestelde een nieuwe outfit, bekeek mijn doelen en besefte dat er niets zou gebeuren als ik lui op de bank zou blijven zitten. Hallo motivatie! Let's do this!Liefs, Anouk

Beste Daphne, en andere fitgirls!Ik vind het lastig om zoiets persoonlijks op een website neer te zetten maar ik oke.. ik ga het gewoon vertellen.. ( ik doe mijn best.)3 jaar geleden begonnen met sporten bij de sportschool samen met een ander meisje.. ging hartstikke goed tot .. een bepaald moment .. en daardoor de fun van het samen sporten er bij mij af ging en daarmee mijn motivatie ook. Ik heb toen een jaar lang van alles geprobeerd maar het doel van 3 keer in de week sporten en daarmee een top lichaam te krijgen lukte gewoon niet. Ik ben op vakantie gegaan en ik zag foto's na de tijd, ik was niet happy, ik straalde niet, was ontevreden over mijn lichaam en ik zat er zelf doorheen (werk prive alles moest een plekje krijgen). Ik heb toen hulp gehad van de huisarts en psycholoog beide adviseerden me dringend toch wel te gaan sporten om je hoofd leeg te maken/ endorfine aan te maken. Ik ben begonnen met krachttraining. Eerst zelf wat aangeprutst maar tenslotte mooie programma's gekregen en die uitgevoerd en het werkte! iedere keer na een workout voelde ik mezelf groeien, zelfverzekerder en ik kreeg meer rust. Mijn hoofd werd rustiger en ik kon de positieve dingen weer aangrijpen! Nu bijna 1 jaar later, ik ben trots op mijzelf. Ik ben super gemotiveerd en geniet nog steeds van ieder sportmoment! mijn lichaam strak trainen is het doel allang niet meer mij goed voelen is het doel en dat doe ik na iedere training (onder het trainen is het vaak afzien maar ik stel nooit meer de vraag waar doe ik het voor ik weet het namelijk al) :D Dat mijn lichaam veranderd is daar ben ik blij mee maar dat ik mij nu zoveel beter voel en positiever in het leven sta is mij veel meer waard!! ik kan weer stralen als ik sport ik geniet.. het gaat me niet om de prestatie, ik wil ervan genieten voor tijdens en na en dat doe ik! een sportsetje is daarmee wel zeker welkom.. dan kan ik nog meer stralen en genieten dan dat ik nu al doe!ik vind het allemaal op zich hele mooie verhalen en voor allemaal zeer persoonlijk. Daarmee wil ik alle dames hier het compliment geven!! jullie doen het gewoon jullie knallen en genieten hopenlijk! leg je lat niet te verweg houd het dichtbij en geniet..geniet bewust!Liefs Joyce

Ik sport al jaren erg veel, maar zonder resultaat. Erg frusterend. Tuurlijk, ik vond sporten leuk, maar had ook als doel om wat af te vallen. Ik heb enorm vaak gedacht: waar doe ik het allemaal voor? Ik had heel veel buikklachten, weinig energie en sleepte me soms naar de sportschool, terwijl ik normaal altijd zo gek was op sporten. Het werd een opgave, terwijl sporten leuk moet zijn... Op een gegeven moment was ik er klaar mee en gooide ik het roer om. Ik ben me gaan verdiepen in voeding en ben heel anders gaan eten. Ik dacht altijd dat ik gezond at, maar nu weet ik wel beter! Heeeeeel langzaamaan merkte ik dat ik me beter ging voelen. Minder buikklachten, meer energie, vrolijker en sporten ging me steeds beter af. Ik werd sterker en sterker en dat gaf zo'n kick! Vandaag de dag voel ik me krachtiger en zelfverzekerder dan ooit, geniet ik onwijs van lekker en gezond ( en veel!) eten en zit ik nu als 38 jarige strakker in mijn velletje dan als twintiger!! Mijn tip wanneer mijn motivatie wat minder was: juist op die momenten dacht ik altijd: oké, als je nu toch gaat sporten, maak je HET verschil! Wees sterk, zet je er over heen en je gaat merken: je zelfvertrouwen krijgt een boost en een volgende keer zet je je weer wat makkelijker over je dipje heen. Stel jezelf een doel voor ogen en ga ervoor!

Mijn motivatie heeft mij in de steek gelaten toen ik alleen maar gefocust raakte op eten en progressie zien. Mijn hoofd wilde sneller dan mijn lichaam, waardoor ik mijzelf voorbij liep. Hardlopen heeft mij geholpen om mijn motivatie terug te krijgen. Genieten van de omgeving en even mijn hoofd leeg maken. Niet alleen gefocust zijn op de resultaten, maar juist ontspanning zoeken in het sporten.

Bijna mijn hele leven gesport tot 2 jaar geleden, toen een heftige depressie gehad van bijna 2 jaar, waar ik nergens meer zin in had en ook geen sporten. Nu sinds kort weer aan het fitnessen wat mij een enorme boost geeft en waar een nieuwe outfit een mooi geheel zou bieden!

Mijn verhaal en mijn motivatie om gezond bezig te zijn en te blijven:Ik ben altijd wel een “dikkertje” geweest, ik heb nooit echt een slank postuur gehad. Ook al zat m’n gewicht me soms in de weg (zoals een riem die in m’n buik prikt), had ik niet de drive om er wat aan te doen. In februari 2014 heb ik besloten het roer om te gooien qua eetpatroon. Ik woog bijna 100 kilo en toen ging er eindelijk het lichtje branden: dit was absoluut niet in orde!Nadat er een lichtje ging branden, heb ik contact opgenomen met een voedingsconsulente bij mij in de buurt. Bij de eerste afspraak werden al mijn maten opgenomen. Het bleek dat ik met mijn 1.74m maar liefst 96.5 kilo woog met een middelomtrek van 89 centimeter. Dit betekende een BMI van +/- 32. Met andere woorden: ik had obesitas. Ik wist wel dat het erg was maar hierdoor werd ik goed met m’n neus op de feiten gedrukt. M’n gezondheid was in gevaar.Samen met de voedingsconsulente hebben we doorgenomen wat ik zoal at. Het probleem zat ‘m niet in het aantal keer dat ik per dag at, maar wel de dingen die ik at. Zo nam ik onder andere elke dag twee boterhammen met chocoladepasta en daar nog eens hagelslag op en elke dag één flesje vitaminewater. Ik kwam aan een dagtotaal van rond de 2200 kcal, terwijl mijn dagelijkse caloriebehoefte veel lager lag. En dit werkt natuurlijk niet als je wilt afvallen.De ongezonde gerechten hebben we geschrapt en vervangen door gezondere alternatieven zoals een boterham met kalkoenfilet of 20+ / 30+ kaas in plaats van volvette kaas. Ik bleef dus gewoon koolhydraten eten alleen dan in normale porties. Nu kom ik gemiddeld op een dag totaal van 1700 tot 1800 kcal. En er zitten ook geregeld dagen in dat ik meer eet. Snoepen en snacken doe ik af en toe echt nog wel hoor! Ik bedoel, er zijn maar weinig vrouwen die zonder een klein stukje chocola kunnen toch? :)Het resultaat mag er best zijn (al zeg ik het zelf): van 96,5kg in februari 2014 naar 77kg in december 2014! Middelomtrek was 89cm in februari 2014 en in december 2014 was dit nog maar 78cm. Ik ben nu nog steeds op gewicht maar ben wel nog eens 3 centimeter bij m’n middel kwijtgeraakt dus ik heb nu een middelomtrek van 75cm! Daarnaast heb ik ook het vetpercentage omlaag weten te brengen. Het is een lange weg geweest, maar het resultaat is absoluut de moeite waard!

Ik dacht altijd dat hardlopen voor mij niet was weggelegd. Soms ging ik in een vlaag van fanatisme wel eens een rondje lopen, maar ik kon het nooit lang volhouden. Afgelopen vakantie besloot ik het weer te proberen, eigenlijk meer bij gebrek aan beter (namelijk een sportschool) dan omdat ik het echt wilde. En wat bleek? De krachttraining en lange fietstochten van het afgelopen jaar hadden hun vruchten afgeworpen! Inmiddels ren ik zo'n twee keer per week en vind ik het heerlijk. Kortom: als je denkt dat je iets niet kunt, moet je het misschien later nog eens een kans geven. Je kunt soms veel meer dan je denkt!

Ontzettend gemotiveerd stond ik in de sportschool, na een periode van een passief en ongezond leven, toen ik mijn man leerde kennen. Hij was een echte grote beer en erg ervaren in de krachtsport. We kregen een relatie en waren dagelijks als fit couple te vinden in de sportschool. We leerden van elkaar en een hobby werd een passie. Tijdens de zwangerschap van onze dochter ben ik bezig gebleven met sport en een gezonde lifestyle. Ik ging toen ook cursussen volgen om steeds meer te leren over een sportief, gezond leven en het menselijk lichaam. Na de zwangerschap werd ik een motivatie voor anderen om snel weer in shape te komen en zijn er inmiddels veel vrouwen die ik heb mogen helpen, waar ik bijzonder trots op ben. Mijn man, mijn dochter, mijn cliënten... zij zijn allemaal mijn motivatie om door te gaan en dromen na te jagen! Mijn man omdat hij me altijd zo geholpen heeft bij het behalen van mijn doelen, mijn dochter; voor haar zou ik nooit opgeven, ik wil het voorbeeld zijn om altijd door te zetten, en mijn cliënten omdat ik ze mag inspireren en motiveren om gezond en fit door het leven te gaan en dit nog LEUK te vinden ook! DANKBAAR voor dit leven, de positiviteit van de mensen om me heen en... met mijn Nike fetish motiveert zo'n super setje me alleen maar meer om nog verder te durven gaan met mijn bedrijfje, I want to take this to the next level!

Altijd Was ik ontzettend gemotiveerd, het liefst was ik iedere dag in de sportschool, tot ik anderhalf jaar geleden niet meer kon sporten wegens ernstige, onbekende darmklachten. Na een hele hoop ziekenhuizen heeft mn fitgirl-vriendin me het beste geholpen, zij luisterde in tegenstelling tot artsen wel wel naar me en hielp me mbv mijn voeding enigszins grip op mijn darmen te krijgen, daarnaast motiveerde ze me om niet op te geven, maar ook zeker niet te snel te willen gaan, rust en opbouw zijn minstens zo belangrijk. Nu mijn buik weer wat minder opgeblazen is, ben ik toe aan een nieuwe outfit, niet langer verhullen maar shinen! En hopelijk doen alle (fit)girls dat, nooit opgeven, luisteren naar je lichaam en wees trots op jezelf!

Mijn persoonlijke doel is om me sportief te voelen volgend jaar wil ik een sport opleiding gaan doen alleen ik twijfel of ik daar wel thuis hoor. Ik had de eerste week van de zomervakantie een surfkamp gedaan dat was erg actief en daar voelde ik me goed bij om elke dag te sporten. De 4 weken daarna is het sporten weg gebleven en heb ik vrijwel niks gedaan. Sinds vorige week heb ik me ingescheven bij een sportschool voor een half jaar en weer 4-5 die week getraind ik ga nu een sportschema maken samen met de bergeleider daar en hij heeft me weer helemaal weten te motiveren om sport weer op te pakken. Ik voel me weer veel fitter en lekker in me vel. Door dat ik weer ben begonnen krijg ik het gevoel dat ik die sport opleiding verdien. Het contract met de sportschool is afgesloten dus ik kan er op geen enkele manier meer onderuit en heb onwijs veel zin om helemaal fit te worden voor zomer 2016. Ik hoop via deze geweldige actie mijn 2e sportoutfit binnen te halen.

Begin dit jaar was ik volop aan het trainen voor mijn eerste marathon. Ik zat al aan een limiet van 28km toen ik geveld werd door een longontsteking. Weg droom en weg conditie. Na een lang(zaam) herstel moest ik ondervinden dat het terug opbouwen was van nul. Dat was een echt dieptepunt. Maar "the body achieves with the mind believes" en dus loop ik nu zaterdag mijn eerste wedstrijd sinds mijn longontsteking. Helemaal klaar maar toch ook erg nerveus voor die 15 km op de havenrun in Antwerpen.

Van kleins af aan heb ik 1 droom, een atletisch en gezond lijf creëren! Ondanks die droom vond ik het moeilijk om mezelf op nummer 1 te zetten en van dit doel een prioriteit te maken. De diagnose borstkanker heeft mij doen inzien dat deze droom uit moet komen! Tijdens mijn behandelingen ben ik gestart met sporten onder begeleiding zodat ik mijn droom na de behandelingen hopelijk kan vervullen! 'Just do it' is mijn nieuwe motto sinds dit jaar! Jullie verhalen helpen mij als ik even een dip heb! Maar het gaat lukken! Hopelijk met een nieuwe strakke outfit aan

Thuis zijn we met vier meiden. Vier zussen met een royale eetlust. Het komt dan ook meer dan eens voor dat een van ons met een kilootje (of meer) te veel te kampen heeft gehad. Nu zijn we samen over gegaan op een gezondere leefstijl, de motivatie van mijn zussen helpt mij om dit nieuwe gezonde leefpatroon vol te houden!

Thuis zijn we met vier meiden. Vier zussen met een royale eetlust. Het komt dan ook meer dan eens voor dat een van ons met een kilootje (of meer) te veel te kampen heeft gehad. Nu zijn we samen over gegaan op een gezondere leefstijl, de motivatie van mijn zussen helpt mij om dit nieuwe gezonde leefpatroon vol te houden!

Vroeger was ik altijd slank en was altijd al erg gespierd omdat ik op een hoog niveau turnde en daarbij hockeyde ik ook. Na de vierde klas van vwo begon ik steeds meer te snoepen en was na de zomervakantie wel wat forser. Ik voelde me niet meer echt happy en deed altijd ruime shirtsaan om de laag vet te verdoezelen. Ik heb altijd al periodes gehad waarin ik 'gezond' bezig was, maar dit bleef altijd maar bij een paar weken. Totdat in de vijfde zat, ik wou mezelf en me lichaam veranderen. Door steeds meer geleerd te hebben over voeding, stofwisseling en spiermassa, kwam ik in stapjes steeds meer richting een echte gezonde levensstijl waar ik ook mijn vet langzaam verloor. Echter kwam mijn echte doorbraak toen ik op het instagram account van Tom Barten terecht kwam. Ik leerde hier zo veel. Door zijn insta ben ik ook op jullie account gekomen en zo ontdekte ik dat er zo veel meiden zijn met dezelfde doelen en deze ook echt bereikten. Dit gaf ook een enorme motivatie boost. Uiteindelijk heeft dit geleid dat ik aan het eind van de vijfde klas wel tien kilo was afgevallen, strak, gespierd en zelf verzekerd door het leven ging. Ik begon mijn motivatie langzaam te verliezen tijdens mijn laatste toetsweek. Ik begon in de weekenden te 'bingen'. Ik was daarna boos en gefrustreerd op mezelf en ik zou voorkomen dat dit nog een keer zou gebeuren. Jammer genoeg kon ik me hier niet aanhouden en heb ik tijdens de zomervakantie weer zo slecht gegeten dat ik weer terug bij af ben. Ik zou weer beginnen met mijn healthy lifestyle als school weer begon. Ik was drie dagen bezig maar daarna lokte de chocolade repen me weer. Toch heb ik deze week weer mijn motivatie gevonden. Ik voel me zo biet happy en wil niet zo blijven leven. Ik wil weer stralen en fit zijn. Mijn eerstr doel is ook om weer goed in shape te zijn voor kerst, omdat ik een gala jurk op het oog heb maar die is helemaal aansluitend. Mijn tweede doel is om weer zo in vorm te zijn als voor de zomervakantie en mijn derde doel is om zelf verzekerd te gaan studeren als ik geslaagd ben. Ik kan hier gelukkig veel motivatie en inspiratie van jullie site halen!

Ik ben al jaren voor anderen aan het zorgen, is het niet de thuissituatie (kinderen met zorgen waaronder 1 met autisme) dan is het wel op mijn werk in de thuiszorg. Ik liep mezelf voorbij en op de rustige momenten stopte ik van alles (ook teveel gezonde) dingen in mijn mond. Vorig jaar ging de knop om. Ik nam een zomeraanbieding bij de sportschool, dit hield in personal training en voedingsbegeleiding. Ik had geen ervaring bij een sportschool maar het voelde meteen goed. Super begeleiding en motivatie van de begeleiders daar. Ik viel af, werd sterker en voelde me fantastisch. Tot ik van de trap viel en mijn heup en rug blesseerde. Ik viel in een gat. Lag op bed met zware pijnstillers. Ik voelde me zielig en dus begon ik weer meer te eten en door de blessure bewoog ik nauwelijks. Langzaam ging het beter, pijn werd minder. Ik kon gaan sporten met fysiobegeleiding. Ik gaf mezelf daarna een schop onder mijn kont. Ik ben 41 maar nog niet afgeschreven. Ik wil perse een gezond gewicht halen wat bij mijn lengte past en ben flink op weg. Sinds afgelopen augustus heb ik weer mijn oude ritme te pakken. Regelmatig sporten, voedingsapp bijhouden en sinds vorige week een Polar watch voor mezelf gekocht. Kilo's en centimeters zijn eraf maar ik ben er nog niet. Maar het voelt heel goed. En omdat ik me goed voel kan ik beter de zorg dragen voor mijn gezin en voor de zorg in mijn werk. Ik probeer veel te lezen over sporten, gezonde recepten en motiverende verhalen. Maar de grootste motivator ben ik toch zelf geweest, ik doe het immers voor mezelf

Hoii! Alle verhalen die hier langs komen vind ik stuk voor stuk inspirerend. Het valt me op dat iedereen wel eens een dipje heeft. Die van mij was vorige week. Ik at en at en vond het niet leuk dat mijn gewicht ondanks al mijn inspanning blijft hangen en niet zakt. En toen kwam daar mijn broertje met een foto van 6 maanden geleden en een foto van vorige week. Kijk eens zei hij met een grote lach. Zoveel is er al af.. en ook al zegt de weegschaal het niet tegen je deze foto's liegen er niet om! Nu weer helemaal back on track. Ik geloof echt dat je zelf lekker positief moet blijven en alle negatieve dingen en gevoelens achter je moet laten. Ik wil niet het zoveelste depressieve verhaal opschrijven .. Duss dames thumbs up en keep going! We kunnen het allemaal :)