29 december 2015 
4 min. leestijd

#1 Op weg naar herstel: Een rugoperatie en dan?

#1 Op weg naar herstel: Een rugoperatie en dan?
So V is psycholoog, onderneemster, eigenaresse van diverse webshops, fashion lover en lifestyle coach. Afgelopen jaar werd zij overvallen door heftige rugklachten waardoor haar beroepsmatige en sociale leven plotseling tot stilstand kwam te staan. Maandelijks schrijft ze op Fitgirls.nl hoe ze hier mee om gaat en deelt ze haar ervaringen op de weg naar herstel.

Hoe het begon

In 2007 studeerde ik cum laude af als psycholoog aan de vrije Universiteit van Amsterdam. Ik begon mijn carrière als psycholoog in de verslavingszorg. Nooit eerder had ik rugklachten gehad en naast mijn werk als psycholoog was ik veel in de sportschool te vinden. In 2011 werd ik voor het eerst geconfronteerd met heftige rugklachten: lage rugpijn, pijn in mijn billen, uitstraling in de benen en tintelingen tot aan mijn tenen. Met behulp van fysio en pijnstillers (tramadol) kon ik uiteindelijk naar drie maanden weer aan het werk, maar het was een pittige periode. Een jaar ging het goed en toen moest ik mij opnieuw anderhalve maand ziek melden vanwege mijn rug. Daarna ging het twee jaar lang goed, heel goed zelfs. Helemaal geen rugklachten meer, een leuke baan als psycholoog (inmiddels bij een eetstoorniskliniek), voorzitter van de ondernemingsraad, een leuke man, een super hond, lieve familie en twee goedlopende webshops. Tot aan januari 2014. Vrijwel uit het niets waren de rugklachten weer volop aanwezig. De eerste maanden waren erg heftig. Het ging eigenlijk van kwaad tot erger, in plaats van dat rust tot verbetering leidde, werden de klachten alleen maar erger. Van iemand die altijd de hele dag in de weer was, zat ik opeens de hele dag thuis aan de pijnstillers.

De diagnose

De zoektocht naar wat er nou echt aan de hand was ging van start. Het was een lange en zeer frustrerende weg. Mijn ervaring met de gezondheidszorg niet goed geweest. Het is dat ik mij niet zomaar alles laat aanpraten, maar als dat wel het geval was geweest, was ik nu nog geen stap verder. De orthopeed van het Spaarne ziekenhuis kwam, na het beoordelen van een MRI die niets anders liet zien dan vroegtijdige slijtage, tot de conclusie 'dat hij verder niets voor me kon doen.' Na uitgebreid onderzoek op internet en gefrustreerd door het gevoel 'niet serieus genomen te worden', ben ik toen bij een privé kliniek terecht gekomen. Tot mijn grote opluchting en verbazing kon hier heel snel een aanvullende CT scan gepland worden en werd de diagnose binnen een maand duidelijk: dubbelzijdige spondylolysis, oftewel een dubbelzijdige breuk in mijn L5 wervel wat heeft geleidt tot een lichte afglijding van de onderste wervel (spondylolisthesis). Deze breuken kunnen aangeboren zijn of ontstaan zijn door een trauma. Wat de oorzaak bij mij is geweest, is niet duidelijk. Onderstaande afbeelding illustreert zowel de spondylolysis als de spondylolisthesis. De verschuiving bij mij is niet zo erg als op de illustratie foto, maar het geeft een idee. so v rugoperatie fitgirls Het was super fijn om eindelijk een diagnose te hebben. Na ruim zes maanden voornamelijk aan bed gekluisterd te zijn, was er eindelijk een lichtpuntje. Niet alleen kon ik nu aan mijn herstel gaan werken, ik had nu eindelijk ook de bevestiging dat de pijn niet 'tussen mijn oren zat'.

De behandeling

Samen met de kliniek maakte ik een behandelplan: stoppen met de oxycodon (morfine achtige pijnstiller) en drie of vier keer per week onder begeleiding gaan sporten om de spieren te versterken in de hoop dat dat de klachten voldoende zou opvangen. Als dit niet zou werken, zou een operatie overwogen worden. Vol goede moed ging ik aan de slag, vast besloten om een operatie te voorkomen. Ik nam privé yoga les om mijn lichaam weer te laten wennen aan het bewegen, ik stopte met de oxycodon en na vier weken ging ik weer voor het eerst sporten in de sportschool, daarnaast startte ik bij een osteopaat. Langzaam aan begon ik me wat beter te voelen. Maar de kernklacht, de lage rugpijn en extreem pijnlijke uitstralingen in mijn billen hielden ongeacht al mijn efforts enorm aan. Ik besloot dat het zo niet verder kon, ik zat nu al acht maanden thuis, ik kon niet werken, mijn webshops moesten gerund worden door mijn partner en moeder en mijn sociale leven stond zo goed als stil. Na veel research op internet en gesprekken met de arts kwam ik tot de conclusie dat een operatie de enige optie was om een goede kans te maken om van mijn pijnklachten af te komen. Helaas was ik er toen nog niet, want er ging nog een heel proces aan vooraf voordat men overtuigd was van de noodzaak van de operatie. Maar uiteindelijk anderhalve maand later werd ik goed gekeurd voor de spondylodese operatie (een operatie waarbij de ruggenwervels aan elkaar worden vastgezet). In mijn geval is er gekozen voor een 360 spondylodese operatie, hierbij zetten ze zowel de voor als achterzijde van de wervelkolom vast, dus zowel via de buik als via de rug.

De weg naar herstel

Nu ruim drie maanden later is het bijna zover. In januari zal ik geopereerd gaan worden in het OLVG. Hoewel ik hier maanden naar heb uitgekeken, vind ik het ook super eng, met name de narcose, maar ook de onzekerheid over het herstel proces. De revalidatie zal in ieder geval minimaal drie maanden in beslag gaan nemen, waarin ik echt heel weinig zal mogen. Hoe ik hiermee zal gaan dealen, waar ik allemaal tegen aan zal gaan lopen in psychologische zin, en welke lessen hieruit te leren zijn, zal ik in een maandelijks blog met jullie delen via het platform van Fitgirls.nl. Ik hoop dat jullie mij zullen volgen en dat ik jullie kan inspireren dat je nooit moet opgeven en altijd in jezelf moet blijven geloven hoe moeilijk dit soms ook is. Moeilijke dagen hebben we allemaal, of het nu door een blessure, ziekte of een andere tegenslag komt. Ook ik heb soms dagen dat ik het even niet meer zie zitten, en dat is oké. Belangrijkste is dat je er niet in blijft hangen. Ik doe dit door altijd mijn einddoel voor ogen te houden, en alle positieve dingen in het leven te blijven zien. Liefs So V
Harold
Door

Harold

op 29 Dec 2015

Wow. Nooit geweten. Wat een heftigheid Wat een moedig mens je bent Sophie. Vooral je laatste gedeelte over geef niet op en waar we allemaal doorheen moeten. Courage!!! Heel veel moed en sterkte en liefs

so v
Door

so v

op 31 Dec 2015

Dankjewel voor je lieve reactie x

joyce pots
Door

joyce pots

op 30 Dec 2015

doorzetten.. je bent al zover .. Respect!

so v
Door

so v

op 31 Dec 2015

Dankjewel Joyce, lief

Elisa
Door

Elisa

op 30 Dec 2015

Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt.. vorig jaar april geopereerd.. spondylodese vanaf mn buik in L5-S1 luister goed naar je lichaam! dat is het belangrijkste.. 1 stap tegelijk.. uiteindelijk kom je er wel.. blijf niet te lang hameren op die 3 maanden, het duurde bij mij langer voordat ik echt pijnvrij was.. maar zou het allemaal zo weer over doen!

So V
Door

So V

op 30 Dec 2015

Hi Elisa,Bedankt voor je reactie. Wat fijn om te horen dat je blij bent dat je de operatie hebt gedaan. En wat fijn voor je dat het nu beter met je gaat. Waar ben je geopereerd?Liefs So V

Ingrid
Door

Ingrid

op 30 Dec 2015

Ik zit in het zoek proces (al vanaf juni 2014) en heb ook gehoord in het spaarne dat ze niets voor mij kunnen doen. ZO frustrerend, het geeft zo veel boosheid en angst.... Mijn klachten zijn het zelfde als die van jou en op de MRI hebben ze wel een verschuiving gezien van een wervel maar die kneld niet de zenuw af dus kan volgens de neuroloog niet de oorzaak zijn. Het zit tussen mijn oren de pijn.....Ik ga in januari beginnen bij een osteopaat en voelde me door hem heel vakkundig benaderd en serieus genomen. Bij welke privé kliniek ben jij geweest?Heel veel succes met de opertie en jou herstel!

so v
Door

so v

op 31 Dec 2015

Hi Ingrid,Ik heb ook maar een geringe afschuiving en ook geen beknelling van de zenuw. Maar ik laat niemand mij meer "aanpraten" dat het tussen mijn oren zit. Operatie is ook geïndiceerd als de klachten dusdanig invaliderend zijn dat het sociaal en beroepsmatig leven er ernstig onder leidt. En dat is bij mij zeker het geval.Ik ben inderdaad ook bij een osteopaat geweest en dat gaf zeker wat verlichting maar dat nam de kern klacht niet weg. Ik heb met name enorme pijn in mijn billen en onderrug. Zitten lukt max een uur. Ik zwem 3 x in de week, wandel elke dag en eet heel gezond, ik doe er alles aan om zelf de klachten te verlichten maar het gaat niet weg. Je moet echt in jezelf blijven geloven en geen genoegen nemen met zo'n belachelijke opmerking dat het tussen je oren zit. Sorry ik klink een beetje fanatiek maar dat ben ik ook als het op dit punt aankom.Ik ben zelf bij de lange Voorhout kliniek geweest. Ik ben heel dankbaar dat ik via hun bij dr Altena terecht ben gekomen van het OLVG een van de specialisten op het gebied van Spondylolysis. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik bij de privé kliniek ook veel gesprekken heb moeten voeren en zelfs nog een causaal epiduraal blok (verdovende injectie in mijn zenuw) heb moeten laten plaatsen om aan te tonen dat het niet tussen mijn oren zat.Ik wens je heel veel succes en je mag me altijd mailen als je aanvullende vragen hebt.Liefs

so v
Annemieke
Door

Annemieke

op 30 Dec 2015

Geweldig dat je ondanks alles, toch zo positief in het leven staat....je bent een voorbeeld voor veel andere, heel veel sterkte de komende maanden en ik blijf je volgen

so v
Door

so v

op 31 Dec 2015

Hi Annemieke,Bedankt voor je lieve reactie.Liefs

So V
Katia
Door

Katia

op 15 Aug 2018

Is deze pagina nog actief? Mvg Katia

J
Door

J

op 16 Mar 2018

Hi So V,Ik heb met veel interesse je verhaal gelezen en ben erg benieuwd hoe het nu met je gaat. Ik ben ook na een aantal omwegen bij dokter Boelen, Lange Voorhout Kliniek terecht gekomen. Ik heb drie versleten ruggenwervels en opereren is een optie. Een spondylodese operatie op 2 of 3 niveaus. Ik hoor volgende week meer. Best wel heftig, maar dit is ook niks die pijn en heftige episodes dat ik er door heen ga en niks meer kan. Maar met twee kleine kinderen van 2 en 4 vind ik het heel lastig om een keuze te maken...Ik vroeg me af hoe het nu met jou gaat. Hoe jij terug kijkt op de operatie nu een aantal jaar later. Heb je tips?Ik kijk uit naar je reactie.Vriendelijke groet, J

Reactie plaatsen