Ilona's Transformatie: "Voor die broekmaat moet je op de mannenafdeling zijn"
Zaterdagmiddag, even shoppen. Ik loop met de jeans die ik mooi vind naar de verkoopster. "Nee, die hebben we niet in jeansmaat 34. De grootste die we daarvan hebben is maat 31. Voor maat 34 moet je op de mannenafdeling zijn." Wow. Mannenafdeling? Ik weet niet of ik meer van mijn stuk ben gebracht door de botte verkoopster, of door de inhoud van haar mededeling. Ik leg de jeans terug en loop snel de winkel uit.
Knop om
Thuis laat het me maar niet los. Ik ben wel aangekomen de afgelopen jaren, maar is het echt zo erg? Ik sta niet graag voor de spiegel, want wat ik zie bevalt me al lang niet meer. Daarom staat de weegschaal ook in het verdomhoekje. Ik stap er nu toch maar op, en meet ook mijn buikomtrek. Ik schrik me rot. De laatste keer dat ik op de weegschaal stond woog ik 59 kilogram, maar daar is nu 20 kilogram bij gekomen. Buikomtrek: 103 centimeter. Pffff, dat past vast niet bij mijn lengte van 1 meter 66. Ik Google de resultaten. Shit, mijn gezondheid zou acuut in gevaar zijn. Het spookt door mijn hoofd dat ik de enige ouder ben die mijn kind heeft, dus ik moet niet mijn eigen dood gaan bespoedigen. De oorzaak van dit alles? Ongelukkig zijn in een relatie met de ex en troost zoeken in eten. Ik besluit dat ik niet langer met de erfenis uit die periode wil rondlopen. Ik ga op dieet!Van cardio naar gewichten
Jeetje, ik wist niet dat er zoveel diëten bestonden! Na lang zoeken kies ik voor een die tien kilogram gewichtsverlies belooft binnen 28 dagen. Ik raak uiteindelijk maar vier kilogram kwijt, kak. Ik schrijf me ook maar in bij de sportschool. Ik was nooit een fanatieke sporter, dus dit is een hele nieuwe wereld voor me. Ik schaam me best wel tussen al die fitte lijven. Ik volg het dieet nog eens, en doe er dit keer veel cardio bij. Nu verlies ik maar twee kilogram in 28 dagen tijd. Ik begrijp er niks van. Ik bespreek mijn frustratie met een kennis die aan bodybuilding doet. Hij zegt dat ik de cardio moet laten vallen, en met losse gewichten moet trainen. Hij is zelf ooit begonnen met trainingsschema's te downloaden van een website voor bodybuilders. Ik grinnik hardop bij de gedachte dat ik een dumbell in mijn handen heb, en voor de spiegel moet gaan staan bij de grote jongens in de sportschool. No way.Schema's
Toch spit ik alle schema's door op die site. Ik kies voor het schema 'squat every day'. Als ik hier echt aan ga beginnen, moet ik mijn voeding ook aanpassen. Anders heeft het geen zin, lees ik overal. Ik bestel dan ook een eetschema bij iemand die er verstand van heeft. Ik kijk er eens goed naar. Hoe ga ik acht eieren per dag wegkrijgen? En wat is whey?! Wacht, zes maaltijden? Ik wil afvallen, niet aankomen! Ik heb het zo druk met werk dat ik vaak niet eens fatsoenlijk lunch. Ontbijt sla ik altijd over, maar nu houd ik me strikt aan het schema. Ik heb zelfs een keukenkast vol supplementen aangeschaft. Na één week merk ik al verschil. Ik voel me schoner van binnen, maar wat moet je veel eten! Ik heb dus al die jaren te weinig gegeten realiseer ik me. Wat ik at was vet, of bestond voor 99 procent uit suiker. Oké, dat is overdreven, maar ik dronk wel dagelijks cola. Daar stop ik dus ook maar mee. Afkickverschijnselen: 2 weken hoofdpijn. Gym
Ik besluit bij een gym te gaan die 24 uur per dag open is. Ik train laat in de avond, op tijden dat ik weet dat ik de enige ben in de sportschool. Ik begrijp namelijk niks van al die apparaten. Nu kan ik ze allemaal rustig uitproberen zonder dat ik op Dumpert terecht kom met een #gymfail onder het ongetwijfeld übergenante filmpje. Langzamerhand krijg ik het gevoel dat ik weet wat ik aan het doen ben. De schaamte verdwijnt. I've got this. Ik maak het hele trainingsschema af en train 5 keer per week. Volgens de weegschaal verlies ik niet veel gewicht. Dat boeit me niet, want de centimeters vliegen eraf. Man, wat gaat mijn lijf er anders uitzien! Ik kies een nieuw trainingsschema, 'shortcut to shred'. Het eetschema blijf ik volgen, dat ken ik al uit mijn hoofd. De spiegel wordt mijn nieuwe weegschaal.Nu - 2 jaar later
Ik ben van de schema's af. Het trainen en eten is inmiddels een levensstijl geworden. Eten is geen troost meer, maar brandstof voor mijn lichaam. Gooi de verkeerde brandstof erin, en de machine gaat tegensputteren. Ik ben nagenoeg weer op mijn oude gewicht, maar heb daarbij flink wat spiermassa opgebouwd, en mijn buikomvang is met zo'n 40 centimeter geslonken. Ik voel me gezonder, sterker en fitter dan ooit. Ik begrijp nu hoe belangrijk goede voeding en slim trainen is, en gebruik die kennis om nieuwe doelen te bereiken. Want die zijn er altijd! Ik leer ook nog iedere dag; ik krijg veel advies en probeer gewoon alles uit om te kijken wat voor mij werkt. Ik sta nu ook rustig tussen de big boys voor de spiegel in het krachthonk. En die jeans? Ik kan met maatje 27 gelukkig weer op de vrouwenafdeling terecht :-) 
Viviana
op 01 Oct 2017Ilona
op 10 Oct 2017