Deze week is het woord aan Charlotte (28 jaar) over haar verhaal vanaf het moment dat ze hoorde dat ze een hernia kreeg en hoe ze daarna vocht om een Fitgirl te worden! Throwback naar bijna tien jaar geleden
Toen ik 19 jaar was kreeg ik last van flinke pijn in mijn onderrug. Beter gezegd: een helse pijn met een uitstraling naar mijn linkerbeen. Als snel werd ik verwezen naar het ziekenhuis en kreeg ik de uitslag: een hernia. Ik danste al jaren en deed dat 5 dagen in de week. Dit was mijn passie en uitlaatklep. Met dansen moest ik direct stoppen omdat de pijn ondraaglijk was geworden en de hernia te ernstig. Het stoppen met dansen viel me zwaar. Een traject van fysiotherapie startte, maar ook een lange tijd van veel pijn. Ik kreeg
second opinions en ging ziekenhuis in en uit... Het werd beter, maar de dagelijkse, zeurende zenuwpijn in mijn linkerbeen zou nooit meer weggaan. Er verstreken jaren en ik leerde leven met de pijn. Vanwege vage klachten zoals nek-, kaak- en schouderpijn was ik altijd wel onder behandeling bij een fysiotherapeut. Mijn lichaam was door het dansen zeer flexibel en daardoor blessure gevoelig. De hernia zorgde ervoor dat mijn lijf zo slap als vaatdoek werd, wat dus ook de klachten verklaarde. De fysiotherapeut gaf mij het dringende advies om te gaan beginnen met sport. Maar hoe doe je dit, als je continu pijn hebt? Sporten was voor mij al jarenlang een ‘no go’, aangezien iedere sport die ik oppakte altijd zorgde voor meer pijn en klachten. Ik ging samenwonen met mijn vriend en verhuisde naar Dieren, een dorpje vlakbij Arnhem. Begin dit jaar schreef ik me in bij een sportschool, waar ook een fysiotherapeut werkzaam was. Aan hem vertelde ik mijn verhaal en hij dacht wel degelijk dat de pijn in mijn linkerbeen verholpen kon worden.
Hoe ik definitief afrekende met de pijn
Onder begeleiding van de fysiotherapeut en de trainers van de sportschool ging ik aan de slag en trainde ik 3-4 keer in de week keihard aan mijn herstel. Een gewicht van 1 kilo was al zwaar voor mij en balanceren op een
"balance-dome" kon ik niet. Frustrerend, want ouderen van 70-80 jaar hadden deze kracht en balans zelfs nog. Het putte mij ook mentaal uit, want mijn hersenen herkende de aansturing van mijn spieren amper nog. Maar… ik zette door. Ik moest en zou dit overwinnen! Mijn verstand was ervan overtuigd dat mijn lichaam sterk genoeg was om die pijn te kunnen verslaan. Op Instagram begon ik een account om mijn ervaringen die ik opdeed omtrent voeding en fitness met anderen te delen (@fitmetcharlotte). Al snel kreeg ik steeds meer volgers. Het motiveerde mij om door te gaan en ik vond het een geweldig gevoel dat ik hen ook inspireerde! Op de momenten dat het tegenzat, er dagen waren dat ik meer pijn had dan normaal of als ik een terugval had besloot ik niet bij de pakken neer te gaan zitten. Ik was al van ver gekomen: nu zou ik die eindstreep halen ook! Ik nam rust zodat mijn lichaam kon herstellen en pakte de draad weer op vanaf het punt waar ik weer kon beginnen. Ik bouwde het langzaam op en beetje bij beetje gingen de oefeningen steeds beter… En nu, na ruim een half jaar keihard trainen, ben ik zo goed als pijnvrij. Voor mij een wonder! Iets waar ik in het verleden alleen maar van kon dromen. Wat ik nooit meer had gedacht is na bijna 10 jaar dan toch gebeurd. Ik kan weer sporten en ik doe oefeningen die ieder ander ook doet. Squaten, deadliften, lunges, Clean en Jerk en ga zo maar door. Tijdens deze fitjourney ben ik 13 kilo vetmassa kwijtgeraakt en ben ik van 33% vetpercentage gedaald naar een vetpercentage van 21%. Door mijn lichaam zo positief te zien veranderen, meer energie te krijgen en me veel sterker te voelen heb ik de smaak te pakken gekregen. Ik heb meer spiermassa erbij gekregen en dit verder opbouwen is mijn volgende doel geworden. Trainen is nu een cadeau voor mij. Ik sta anders in het leven, ik voel me sterker en gezonder. Ik ben klaar met de hernia en de pijn, maar niet met fitness en mijn nieuwe levensstijl!
You can do it!
Fitgirls, twijfel niet als het tegen zit. Geef niet op, als er op jouw pad meer tegenslagen zijn dan op het pad van een ander. Sommige verhalen lijken zo rooskleurig en vanzelf te gaan. Vergelijk jouw fitjourney niet met dat van een ander. Stel je eigen doelen, neem je eigen tijd. Het lichaam is ontzettend sterk, je zal jezelf nog verbazen van wat je allemaal kunt!
Good luck Girls! You can do it! 
Cinthia
op 23 Sep 2015